دلم را سپردم به بنگاه دنیا و هی آگهی دادم اینجا و آنجا
و هرروز برای دلم مشتری آمد و رفت
وهی این و آن سرسری آمد و رفت
ولی هیچ کس واقعا اتاق دلم را تماشانکرد
دلم قفل بود کسی قفل قلب مرا وا نکرد
یکی گفت چرا این اتاق پر از دود و آه است
یکی گفت چه دیوار هایش سیاه است.
یکی گفت چرا نور اینجا کم است
و آن دیگری گفت و انگار هر آجرش فقط از غم و غصه و ماتم است!
و رفتند و بعدش دلم ماند بی مشتری
ومن تازه آن وقت گفتم: خدایا تو قلب مرا می خری؟
و فردای آن روز خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه پشت خود بست
و من روی آن در نوشتم:
ببخشید، دیگر برای شما جا نداریم از این پس به جز او کسی را نداریم
ای کبوتر که نشستی روی گنبد طلا........................
سلام آبجی خیلی وب جالبی دارین خدا قوت بزرگوار
دعام کنید شما که انقد دلتون پاک و بی ریاهست
تا خدا بهم رحم کنه
عطر سحر نسیم مناجات بوی یار
حال دعا حریم ملاقات روی یار
مَحرم شدن به خلوتِ خوبان فراهم است
بزم ضیافت است و رسیدن به کوی یار
دلها پُر است از غمِ دوریِ ذُوالجلال
تنها وسیله است دعا از گلوی یار
خلوت نشینِ اُنسِ ابوحمزه نیمه شب
با افتتاح جمع شدن روبروی یار
گه یستشیر، گاه مجیر و گهی کمیل
جوشن کبیر و باده زدن از سبوی یار
این عشق نامه ها که پر از اسم اعظم است
هریک نشانه ای است پِی جستجوی یار
از صبح تا غروب زبان بسته مثلِ طفل
از نیمه شب زبانِ دعا گفتگوی یار
باید مواظبت کنم افطار تا سحر
با یک خطای خود نَبَرم آبروی یار
اعدا عدوّک است همین نفسِ اژدها
شیطان که دست بسته شد از چارسوی یار
کاری کنیم گاه نَلَرزد دل حبیب
کاری کنیم شاد نگردد عدوی یار
غفلت کنار سفرۀ او ناقَلَندری است
نامردی است زُلف نَبَندم به موی یار
با این و آن نِشَستن و پَرسه زدن رواست؟
هرکس که نیست لایقِ سرِّ مگوی یار
چشمی که از حرام رعایت نمی کند
دیگر چگونه دیدن وَجهِ نکوی یار
ایمانِ پاره پاره که تقوا نمی شود
تا کی ز من گناه بپوشد رُفوی یار
من دست خویش را به دعا باز می کنم
شاید چکید قطرۀ آب وضوی یار
با هم دعا کنیم برای ظهور او
گاهی قسم دهیم بخونِ گلوی یار
سلام خداقوت
شمالینک شدیداگه خواستیدوبلاگمولینک کنید