امام علی - علیه السّلام - فرمود:
قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است
و تفقه کنید در آن که بهار دلهاست
و شفاعت بجوئید به نورش که او شفادهنده سینه ها است
و آن را نیکو تلاوت کنید، زیرا بهترین و مفیدترین داستانها است،
پس بدرستی که عالم عامل به غیر علمش مثل جاهل و نادانی است که از
بیماری نادانی شفا نخواهد گرفت، بلکه حجت بر او قویتر و حسرت و اندوه
بر او استوارتر و در پیشگاه خدا سزاوارتر به نکوهش است.«نهج البلاغه، خطبه 110»